Om 'n roman in 'n film of TV-program aan te pas is altyd 'n bietjie van 'n waagstuk. Terwyl sommige slaag, soos Netflix se Sandman-reeks, wat gegrond is op die geliefde reeks grafiese romans deur Neil Gaiman, is ander, soos sommige van die werke van Anne Rice, gemis.
Dan is daar videospeletjie-aanpassings wat amper nooit lyk of dit werk nie.
Maar kort-kort blaas 'n fliek of program nuwe lewe in die bestaande bronmateriaal. Dit is ongetwyfeld die geval met Audrey Wells se 2003 romantiese komedie/drama, Under The Tuscan Sun.
Die fliek, wat gegrond is op Frances Mayes se gelyknamige roman, verdraai 'n reeds wonderlike storie in iets veel meer filmies en uiteindelik emosioneel. Daar is geen twyfel dat Diane Lane een van die hoofredes is nie.
In die film ontsnap Diane se Frances na 'n verbrokkelende landgoed in Italië nadat sy uitgevind het haar man het 'n verhouding. Sy word ondersteun deur haar vriendin, gespeel deur Sandra Oh, en 'n litanie van Italiaanse mans wat almal meeding om haar aandag. Die film is bekoorlik, daar is geen twyfel nie. Maar dit is ook ingespuit met 'n patos waarmee baie van diegene wat 'n gebroke hart koester, kan vereenselwig. Maar dit het Diane 'n openbaring gehad om dit werklik self te verstaan.
Waarom Diane Lane nie onder die Toskaanse son verstaan het nie
In 'n onderhoud deur Vulture het Diane Lanem haar groot liefde vir Under The Tuscan Sun gedeel sowel as vir sy skrywer/regisseur Audrey Wells, wat tragies in 2018 oorlede is.
"Ek onthou dat ek vir die eerste keer met Audrey ontmoet het, en sy het iets vir my verduidelik wat soos 'n gloeilamp in my kop afgaan. Ek het nie besef hierdie vrou gaan 'n kosbare vriendin in my lewe word nie en dat gloeilampe wat oor my kop afgaan, sou gebeur as gevolg van ons interaksie en haar effek op my solank ek haar in my lewe kon hou."
Diane het verder gesê dat Audrey se bemagtiging van haar haar eie selftwyfel "deurgesny" het.
"Toe ek vir haar sê: 'Ek moet heeltemal eerlik met jou wees. Ek lees die draaiboek en ek sien nie die humor nie. Ek weet ek het gebrekkig in my begrip hier' - en sy het om letterlik iets te verduidelik wat so 'n verleentheid vir my agterna gesien het: Alle humor spruit uit pyn. Dit is die afstand wat ons van daardie pyn kry wat ons toelaat om vir onsself te lag, en wat 'n helende ding is dit nie."
Diane Lane diep verwant aan haar karakter in Under The Toscan Sun
Diane glo dat een van die redes waarom so baie van die oorspronklike boek, wat geskryf is deur Frances Mayes (wat dieselfde naam as die karakter wat Diane gespeel het) lief is, is hoe vars dit is. Maar sy gee krediet vir Audrey Wells vir die invoeging van die humor daarin.
"Audrey het haar interne wysheid en selfuitwissende humor en liefde vir vroue (en haarself as een), en die groeiproses van volwasse teenoor onvolwasse word - om jouself meer te vertrou - sy het dit in die boek ingevoeg, " Diane gesê.
"Tematies was daar 'n soortgelyke draad: [Die boek] is deur 'n vrou geskryf, en dit was haar reis, wat 'n nuwe lewe in Italië aangeneem het. Maar sy het dit saam met 'n man gedoen! So die fliek is Audrey wat haar reis en haar leerkurwe van hoe om weer lief te hê, vanuit 'n gebroke hart invoeg. En dit is ongelooflik. Want jy gaan deur elke stadium: twyfel, afgryse, spyt, swakheid. Alles. Jou ingewande is op die vloer. En kom ons begin daarvandaan. Waar jy in jou eie ingewande gly."
Terwyl sy deur The B altimore Sun 'n onderhoud gevoer is, het Diane gedeel dat sy reeds emosioneel toegerus was om die rol te speel toe dit in haar skoot beland het.
"Ek het op daardie stadium verskeie kere in my lewe van voor af begin," het Diane aan Aasvoël gesê toe hy oor haar opmerkings gevra is.
"Ek het die dapperheid gehad om myself te ontwortel en van New York Stad na Kalifornië te trek toe ek 18 was; Ek het na Georgia verhuis met 'n U-Haul nadat ek my eerste aardbewing gevoel het. Ek was soos: 'Totsiens, moet gaan!' Maar ek het gelukkig teruggekruip na Kalifornië. Maar in Georgië vir 20 jaar, omdat ek 'n belastingbetalende deeltydse inwoner daar naby my ma was, het ek myself aan my stewels opgetrek en gesê: 'Ek kan dit doen.' Ek het Santa Fe, New Mexico, gedoen. Ek het myself herontdek in terme van 'n geografiese [verskuiwing]."
Diane het afgesluit deur te sê: "Dit verg 'n bietjie stoïsisme. Dit verg 'n paar langafstandvriende wat jou herinner het waaraan jy gedink het, hoekom dit 'n goeie idee was. Om humor in die kulturele hindernisse te vind - in ons film se geval, dit was die werklike taal, wat dit snaakser maak - en binding oor poësie. Dit is 'n wonderlike stuk klittenband. Dit is baie taai. Jy kan iemand verstaan as hulle die waardering het van 'n gedig wat jy deel."
Uiteindelik was Under The Tuscan Sun 'n bietjie poësie wat baie aanhangers verstaan het.
"Mense sou vir my sê hulle waardeer en voel aangeraak deur [Onder die Toskaanse son]," het Diane gesê. "Daar was 'n wetende gevoel van: 'Ek het dit aangetref. Ek het die ongemaklikheid en triomf gedreun.' Dit was asof ons dieselfde gedig gelees het."
